Mijn naam is Fleur Verbeek, geboren en opgegroeid in Rotterdam, Nederland. Al zo lang ik me kan herinneren bracht ik mijn tijd door op de stal van de Rotterdamsche Manege. Mijn moeder had hier een eigen paard, en van zodra als het kon ben ik begonnen in de ponylessen. Axel, was mijn eerste favoriete pony, een kleine bruine met gekke manen. Heel wat kilometers hebben we gemaakt; in de piste, het bos of op het strand.

Toen ik 9 was, kreeg ik diabetes. Mijn moeder had begrepen van onze arts dat het voor een kind diabetes heel belangrijk is om veel te bewegen. Op dat moment veranderde mijn ziekte van een nadeel in een heel groot voordeel. Want mijn moeder had bedacht, dat als ik veel moest bewegen, we maar beter een pony konden kopen zodat ik elke dag kon rijden. Nou, wat wil je nog meer als negenjarige paardengek?! Kort daarna kwam, Golden Day Dream; een prachtige bruine New Forst pony alias Pikkie.

Mijn moeder en zus hebben altijd meer een voorliefde voor Eventing en springen gehad. Waarom weet ik niet, maar ik, daarentegen ben altijd een dressuurgek geweest. Een mooi gespierd paard, dat prachtig bergop in uitgestrekte draf over de lange zijde gaat is iets waar ik vroeger elke dag van droomde. Golden Day Dream was een super pony, maar dressuur was niet echt haar ding. Ik kon haar nauwelijks na laten geven, en die uitgestrekte draf reden we enkel in mijn dromen. Toch is deze kleine pony bijna 10 jaar mijn grote liefde geweest. Na Day Dream kwam daar Rambeau. Mijn moeder had haar merrie laten dekken, uiteraard tot mijn verdriet met een springhengst (Burggraaf) en in 2008 werd Rambeau geboren. Rambeau was dan wel een springpaard, maar we zijn samen opgeklommen tot niveau van Lichte Tour.

De paarden zijn mijn grote liefde. Toch heb ik lange tijd de sport enkel als hobby gedaan, naast mijn studie en later naast mijn werk als marketing manager. Ik dacht altijd dat werken in de paarden niet mogelijk was en de topsport wereld leek zo ver weg, dat ik er nooit van heb durven dromen ooit internationaal te rijden. In 2014 ben ik verhuisd naar België, naar het prachtige Vlaamse Pajottenland. Mijn paard, inmiddels was Rambeau met pensioen en had ik Callista (Valdez x Ferro), is uiteraard mee verhuisd. We zijn begonnen op regionaal niveau, en hebben snel de overstap gemaakt naar de nationale wedstrijden. Langzaamaan leek de Internationale sport steeds dichterbij, en zoals bij alle paardenmensen kwam daar een tweede paard (zeggen we niet allemaal één is geen ;-)) DJ (Johnson x Houston). Inmiddels rijd ik Internationaal Lichte Tour, en trainen we hard aan de overstap naar de Grand Prix. Daar moet nog even voor getraind worden, maar let's do this! Waar een wil is, is een weg en Nothing is Impossible!